 |
|
Pic for Representation purpose
|
মন দলিচাত আজি প্ৰস্ফুটিত
এপাহি শুকুলা তগৰ ,
হিয়া খনি যেন মোৰ
মেঘৰ বোকোচাত জিলিকে
ঊষাৰ ওৰণি,
সেউজী ছাঁয়াত নাচে
ৰঙীণ ময়ূৰী !
মন দিগন্তত উৰে আজি জাক জাক পখিলী ;
কাৰ বাবে জানো বাট চাওঁ এই নিসংগ আবেলি !
জিৰ্ জিৰ্ সৰি বাৰিষাৰ পানী
উপচায় আশাৰ হ্ৰদিনী;
ভিজা ভিজা সেউজী ৰঙৰে
বাট বুলে সপোন বিহগী !
কাণত গুঞ্জিত দূৰণিৰ
জুৰিটিৰ হাঁহিৰ খলকনি ;
নাচি উঠে আজি হৃদয়ৰ
চেনেহৰ কলচী !
নীল নীলিমাৰ সীমাভেদে সপোন পৰী ;
ছটিয়াই চৌদিশে মৰম সাতোৰঙী !
আশাৰ ৰাণীয়ে পিন্ধিছে আজি সোণাৰুৰ আভৰণ ;
ফুলে ফুলে ভ্ৰমৰে আঁকে
চেনেহৰ কজলা অঞ্জন !
সমীৰৰ ছন্দত স্পন্দিত প্ৰতি নিসংগ লহমা ;
হৃদয়ত মাথোঁ গুঞ্জিত শুকুলা
তগৰপাহিৰ বেদনা ।।
No comments:
Post a Comment